SPIS TREŚCI:

328 Jednoskrzydłowy most adhezyjny rekonstruujący brak siekacza: technicznie wymagający, ale praktyczny
J. Delfs

Minimalna inwazyjność odgrywa we współczesnej stomatologii bardzo ważną rolę. Nadal bada się i poddaje analizie nowe metody leczenia, zarówno w stomatologii zachowawczej, jak i protetyce. Szczególnie minimalnie inwazyjną formą rekonstrukcji protetycznej jest most adhezyjny, który od lipca 2016 roku stał się w Niemczech refundowanym rodzajem uzupełnienia zębów w odcinku przednim, niezależnie od wieku pacjenta. Opisany w artykule przypadek pokazuje, że przy odpowiedniej wiedzy teoretycznej, przestrzeganiu surowych wskazań oraz właściwej komunikacji z laboratorium protetycznym i pacjentem zaopatrzenie braku zębowego w odcinku przednim z wykorzystaniem jednoskrzydłowego mostu adhezyjnego jest łatwą i sprawdzoną metodą terapeutyczną, która nie wymaga zbyt dużego doświadczenia klinicznego.

336 Cyrkon cyrkonowi nierówny – co powinienem wiedzieć jako praktyk?
J.-F. Güth, B. Stawarczyk, D. Edelhoff, A. Liebermann

Na rynku stomatologicznym od kilku lat obserwujemy wyraźny wzrost zainteresowania uzupełnieniami monolitycznymi, który zaowocował między innymi rozwojem tlenku cyrkonu i udoskonaleniem jego właściwości optycznych. Nowoczesne tlenki cyrkonu można podzielić na cztery generacje materiałów, które różnią się pomiędzy sobą nie tylko właściwościami optycznymi, ale i mechanicznymi. Użytkownik musi wiedzieć, który tlenek cyrkonu należy zastosować w danej sytuacji klinicznej oraz jakie są jego ograniczenia.

346 Biofunkcjonalny wycisk protetyczny: DOL-Impression vs. wycisk cyfrowy
A.M. Dubojska-Gerber, M. Owoc

Dyskusje na temat wycisków protetycznych trwają od zawsze i z pewnością szybko się nie zakończą. Pomimo szalonego rozwoju technologicznego i tworzenia nowych, specyficznych materiałów dentystycznych, które mają poprawić, jakość usług dentystycznych, to czynnik ludzki pozostaje ostatecznym trzecim ogniwem odpowiedzialnym za końcowy efekt leczenia stomatologicznego.

356 Podniesienie głębokiego brzegu ubytku vs. wydłużenie korony klinicznej – przywrócenie szerokości biologicznej
A. Sarfati, G. Tirlet

Artykuł omawia koncepcję szerokości biologicznej i jej szczególne konsekwencje kliniczne dla możliwości leczenia oraz decyzji klinicznych w świetle współczesnego podejścia stomatologicznego, takiego jak biomimetyka i leczenie minimalnie inwazyjne. W przeszłości, pomimo że istniała potrzeba respektowania szerokości biologicznej, lekarze zwykle usuwali tkanki przyzębia – kość i dziąsło – dookoła głębokich ubytków próchnicowych z powodu ograniczonych możliwości wykonania odbudowy z daleka od przyczepu nabłonkowego i przyczepu łącznotkankowego w celu zapobiegania utracie tkanek, odsłonięciu korzenia, otwarciu przestrzeni stycznych (co prowadzi do powstania czarnych trójkątów) i pogorszenia estetyki.

374 Kontrowersje dotyczące profilaktycznych ekstrakcji trzecich trzonowców: przegląd piśmiennictwa
D. Shoshani-Dror, D. Shilo, J.G. Ginini, O. Emodi, A. Rachmiel

Cel pracy: Usunięcie trzecich trzonowców jest jednym z najczęstszych zabiegów wykonywanych przez chirurgów stomatologicznych. Trzecie trzonowce są związane z patologiami, takimi jak zakażenia, rozległe i niemożliwe do odbudowy ubytki próchnicowe, torbiele, guzy oraz zniszczenie sąsiednich zębów i kości, co przemawia za koniecznością ich usunięcia. Jednakże profilaktyczne ekstrakcje bezobjawowych trzecich trzonowców wciąż podlegają dyskusji. Materiały i metody: Doświadczenia kliniczne i podsumowanie przeglądu piśmiennictwa jest przedstawione z uwzględnieniem skutków zatrzymania trzecich trzonowców w odniesieniu do ubytków próchnicowych, chorób przyzębia, zmian w łuku zębowym oraz stłoczeń zębów przednich, torbieli i innych patologii, złamań żuchwy, dolegliwości bólowych w stawie skroniowo-żuchwowym oraz procesu starzenia kości.