SPIS TREŚCI

206 Diagnostyczna modelacja woskowa – „plan budowy” funkcjonalnej, estetycznej i kompleksowej rehabilitacji protetycznej
Diether Reusch, Karina Schick, Jan Strüder, Paul Gerd Lenze, Sascha Fasel

Obok pacjentów starszych i wymagających zaopatrzenia protetycznego do gabinetów stomatologicznych trafia coraz więcej osób młodych z brakami szkliwa w obrębie brzegów siecznych górnych i dolnych zębów przednich, powierzchni podniebiennych górnych zębów przednich oraz powierzchni okluzyjnych zębów bocznych. Ich przyczyną są parafunkcje, rozładowywanie stresu, żywność i napoje zawierające kwasy oraz refluks. Dlatego coraz częściej stajemy przed koniecznością rehabilitacji całego narządu żucia, często z objęciem wszystkich zębów. Nowoczesne technologie, takie jak mocowanie adhezyjne i materiały, ceramika na bazie dwukrzemianu litu i tlenku cyrkonu, pozwalają na wykonywanie bardzo wytrzymałych rekonstrukcji protetycznych o małej grubości. Bardzo wytrzymałe oznacza, że uzupełnienia takie nie ulegają uszkodzeniom w odróżnieniu od złota, które w przypadku interferencji zgryzowych i parafunkcji odkształca się, czy metalo-ceramiki, w przypadku której mogą pojawić się odpryski. W przypadku bruksizmu te wysoko wytrzymałe materiały sprawiają, że nie pojawiają się odkształcenia czy odpryski, ale powstające siły działają bezpośrednio na ząb, przyzębie i kość wyrostka zębodołowego. Skutkiem mogą być dodatkowo problemy mięśniowe, a w rzadkich przypadkach uszkodzenia w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. Lekarze dentyści biorą na siebie dużą odpowiedzialność w przypadku takich złożonych rehabilitacji protetycznych. Aby im sprostać, naszym zdaniem każde kompleksowe leczenie powinno opierać się na dokładnym planowaniu i funkcjonalnym, diagnostycznym modelowaniu w wosku.

214 Leczenie czynnościowe – skrojone na miarę
Marc Schmitter, Bruno Imhoff

W ostatnich latach obserwujemy znaczną zmianę w diagnostyce i leczeniu zaburzeń czynnościowych. Wcześniej próby leczenia skupiały się na działaniach typowo stomatologicznych, zwłaszcza na zmianach w zakresie okluzyjnym, jednak według badań naukowych bardziej skuteczne są multimodalne koncepcje terapeutyczne. Wyzwaniem jest jednak, zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta, odpowiednie wykorzystanie tych opcji leczenia. Możemy zastosować tutaj różne możliwości w zależności od obrazu chorobowego, jego intensywności i czasu trwania dolegliwości. Bardzo często nie doceniamy znaczenia leczenia informacyjnego, które powinno poprzedzać każde inne działanie terapeutyczne. Nadal także stawiamy sobie pytanie, jakie zabiegi mogą uzupełnić lub zastąpić leczenie z udziałem szyn. Artykuł koncentruje się na wybranych działaniach leczniczych. W zależności od wskazań można także wdrożyć metody psychologiczne.

222 Od szyny nagryzowej do uzupełnienia protetycznego
Tuba Aini, Steffani Görl, Jan-Frederik Güth

Utrata pionowego wymiaru zwarcia zawsze wiąże się z dużym nakładem terapeutycznym, ponieważ z reguły zachodzi konieczność odbudowy wszystkich zębów przynajmniej jednego łuku. Oprócz rodzaju uzupełnienia protetycznego istotny wpływ na sukces daleko idącej zmiany zwarcia ma diagnostyka czynnościowa. Każdy nieodwracalny zabieg rekonstrukcyjny powinien być poprzedzony przetestowaniem nowej sytuacji zgryzowej przy użyciu szyn okluzyjnych i/lub długoczasowych uzupełnień tymczasowych. Po pewnym czasie – przy istniejącej wcześniej dysfunkcji czaszkowo-żuchwowej po około 6 miesiącach przy stabilnym polepszeniu sytuacji czynnościowej, natomiast przy problemach typowo protetycznych po około 3 miesiącach – wyzwaniem jest przeniesienie warunków zgryzowych z szyny na uzupełnienie protetyczne. Kolejnym wyzwaniem jest także tak wymagana obecnie minimalna inwazyjność zabiegów. W artykule omówiono możliwości skutecznego przeniesienia warunków zgryzowych z szyny na uzupełnienie protetyczne. Zostanie również zaprezentowane praktyczne postępowanie kliniczne oraz innowacyjna koncepcja szyn okluzyjnych (szyna monachijska).

230 Nowoczesne techniki preparacji – z umiarem do celu
Daniel Edelhoff, M. Oliver Ahlers

Techniki preparacji w stomatologii istotnie zmieniły się dzięki wprowadzeniu technik adhezyjnych w połączeniu z materiałami do odbudowy w kolorze zębów. W miejsce powodujących znaczny ubytek tkanek zęba inwazyjnych metod preparacji w celu zamocowania odbudowy klasycznym cementem obecnie stosowane są mniej inwazyjne techniki – skupione głównie na ubytku. W przypadku rozległej utraty tkanek twardych zęba nowoczesne koncepcje leczenia pozwalają na postępowanie polegające na nakładaniu materiałów odbudowujących, a tym samym umożliwiają naprawę funkcji i estetyki przy poniesieniu niewielkiego kosztu anatomicznego. Zdefiniowanie celu leczenia poprzez diagnostyczny wax-up umożliwia maksymalne ograniczenie ilości usuwanych podczas preparacji zdrowych tkanek twardych zęba. Ponadto duża wytrzymałość na zginanie materiałów odtwórczych w kolorze zęba umożliwia zmniejszenie grubości odbudowy i przyczynia się do zachowania tkanek twardych odbudowywanych zębów. Artykuł stanowi przegląd nowoczesnych technik preparacji w różnych dziedzinach stomatologii, które zajmują się odbudową zębów – od licówek z ceramiki krzemianowej po konwencjonalne mosty z tlenku cyrkonu.

236 Pojedyncza korona pełnoceramiczna: co zrobić w przypadku przebarwionego kikuta i niewielkiej ilości miejsca?
Dmitrii Kisel

Autor opisuje wykonanie pełnoceramicznego uzupełnienia protetycznego, które jest w stanie zamaskować przebarwienie kikuta zęba. Wykonując taką rekonstrukcję należy uwzględnić wiele różnych czynników, między innymi kształt preparacji i położenie jej granicy, ale również dostępną ilość miejsca oraz stan naturalnego kikuta. W tym przypadku kikut był przebarwiony, a ilość miejsca na powierzchni przedsionkowej niewielka.

244 Pacjentka z dużymi oczekiwaniami estetycznymi: koncepcja uzyskania przewidywalnego rezultatu leczenia z wykorzystaniem licówek
Stefano Mariotti, Gianni Persichetti

Celem autorów było uzyskanie przewidywalnego rezultatu leczenia zaakceptowanego wcześniej przez pacjentkę. Zastosowana metoda pozwoliła zrealizować wszystkie aspekty planowania zarówno w zakresie objętości, jak i estetyki uzupełnień protetycznych. Możliwe było to dzięki wykorzystaniu „sterowanej” techniki nakładania mas ceramicznych. Licówki nadal stanowią najlepszą możliwość osiągnięcia założonego rezultatu leczenia przy maksymalnie małej inwazyjności. Ponadto taka forma leczenia pozwala otrzymać odpowiedni stosunek pomiędzy różowym kolorem dziąsła i bielą zębów.

258 Estetyka w symulacji cyfrowej
Jan Hajtó

W artykule opisano na przykładach niektóre z obecnych możliwości cyfrowej symulacji estetyki zębów. Przedstawiono różnice, zalety i wady poszczególnych metod.