SPIS TREŚCI:

326 Dlaczego most adhezyjny rekonstruujący brak siekacza stał się mostem jednoskrzydłowym
M. Kern

W artykule opisano naukowe założenia mostów adhezyjnych oraz dlaczego jednoskrzydłowy most adhezyjny jest zwykle korzystniejszy od mostu dwuskrzydłowego. Leczenie z wykorzystaniem mostów adhezyjnych jest co prawda wymagające pod względem technicznym, ale przy prawidłowym wskazaniu i odpowiednim postępowaniu niezawodne. Mosty adhezyjne stanowią trwałą alternatywę dla pojedynczych implantów i tradycyjnych mostów.

340 Rozwiązania sprawdzone w praktyce: bezpośrednie wykonanie przęsła mostu w odcinku przednim
W. Bücking

Niejednokrotnie zdarza się, że ząb objęty mostem musi ulec ekstrakcji (niepowodzenie leczenia endodontycznego, złamanie korzenia, itp.). W sytuacji klinicznej, kiedy pacjent nie akceptuje nowego planu leczenia protetycznego lub nie ma możliwości bezpiecznego zdjęcia fragmentu uzupełnienia stałego, można w sposób atraumatyczny usunąć korzeń zęba, a następnie bezpośrednio naprawić i wymodelować przęsło.

350 Leczenie protetyczne zaburzenia zwarcia klasy III według Angle’a
A. Kuliš, I. Kopač

Pacjenci z wadą zwarcia klasy III wg Angle’a są zazwyczaj leczeni interdyscyplinarnie, ortodontycznie i chirurgicznie, lub tylko ortodontycznie. Przegląd piśmiennictwa wykazał istnienie jedynie niewielkiej liczby prac przedstawiających postępowanie protetyczne w leczeniu tego typu wad, ponieważ jest to wciąż bardzo rzadko stosowany sposób leczenia. Celem artykułu jest przedstawienie efektów i korzyści związanych ze zwiększeniem wysokości zwarcia (VDO) u pacjentów z wadą zwarcia klasy III.

358 Adhezja w stomatologii odtwórczej – Odbudowy kompozytowe
A. Romaniuk-Demonchaux

W artykule omówiono złożoną problematykę nowoczesnej stomatologii adhezyjnej w rekonstrukcji uszkodzonych zębów oraz w minimalnie inwazyjnej technice uzupełniającej pojedyncze braki zębowe. Na podstawie piśmiennictwa i doświadczeń własnych autor przedstawia argumenty oraz wskazania przemawiające za stosowaniem zachowawczych metod minimalnie inwazyjnej stomatologii rekonstrukcyjnej.

372 Augmentacja biologiczna – potencjał zębów przeznaczonych do usunięcia: opis przypadku
B. Hundeshagen

Ekstrakcja niemożliwego do zachowania zęba uruchamia procesy resorpcyjne, których skutkiem jest często znaczny zanik tkanek twardych i miękkich. Zniszczenia takie pociągają za sobą mniejsze lub większe konsekwencje terapeutyczne. Należą do nich chirurgiczne zabiegi augmentacyjne, które stanowią dla pacjenta spore obciążenie i powinny być w miarę możliwości minimalizowane. W artykule przedstawiono koncepcję pozwalającą uniknąć zaniku tkanek w wyniku resorpcji.