QLS 1/2017
-
Oprawa: Miękka
-
Liczba stron: 64
-
ISSN: 0944-30-10
SPIS TREŚCI:
6 Minimalnie inwazyjna preparacja bez stopnia pod licówki ceramiczne
M. Imburgia, A. Canale, D. Cortellini, M. Maneschi, C. Martucci, M. Valenti
Estetyczne leczenie zębów przednich zawsze było szczególnym wyzwaniem. Dzięki rozwojowi materiałów stomatologicznych dysponujemy obecnie różnymi możliwościami odtwórczymi - możemy wykonać rekonstrukcje kompozytowe, korony pełnoceramiczne i licówki ceramiczne. Obecnie wyzwaniem w leczeniu protetycznym jest uzyskanie doskonałych efektów estetycznych z jednoczesnym jak najlepszym zachowaniem struktur biologicznych. Nowoczesne, wysokowytrzymałe, wytrawialne ceramiki dentystyczne pozwalają lekarzowi i technikowi dentystycznemu odtworzyć estetykę i funkcję uzębienia w sposób minimalnie inwazyjny. Uzupełnienia pełnoceramiczne i systemy adhezyjne nowej generacji umożliwiają zachowanie dużej części tkanek twardych zębów - zwłaszcza w przypadku pojedynczych rekonstrukcji. W artykule opisano technikę preparacji bez stopnia pod licówki ceramiczne.
16 Protezy całkowite wykonywane w technologii drukowania 3D
T.H. Kim, F. Varjao
Technologia CAD/CAM wraz z drukarką 3D pozwalają na automatyzację procesu wykonania protez, co prowadzi do uzyskania wysoce estetycznych efektów. Technologia ta umożliwia ograniczenie błędów popełnianych przez ludzi i w znacznym stopniu zmniejsza liczbę wizyt oraz ilość czasu spędzanego w gabinecie.
26 Gdzie periodontologia spotyka się z protetyką: przedprotetyczne interwencje periodontologiczne
S. Kretschmar
Biorąc pod uwagę wysoką częstotliwość występowania periodontitis w Niemczech, fakt, że dzisiejsza stomatologia koncentruje się głównie na leczeniu protetycznym oraz dane statystyczne dotyczące wykonywania uzupełnień protetycznych na koszt kas chorych można stwierdzić, że brakuje zaawansowanego leczenia periodontologicznego, które pozwoliłoby uzupełnić koncepcje leczenia protetycznego i poprawić między innymi prognozę zachowania zębów. Tym bardziej potrzebne wydaje się poddanie analizie różnych aspektów przedprotetycznego leczenia chirurgicznego przyzębia, umożliwiającego wykonanie łatwego do utrzymania w higienie uzupełnienia protetycznego na filarach ze zdrowym przyzębiem.
36 Pośrednie pokrycie miazgi
T. Dammaschke
Przy prawidłowym wskazaniu, braku mikroorganizmów i wykonaniu szczelnego wypełnienia, pośrednie pokrycie miazgi może w znacznym stopniu przyczynić się do zachowania żywotności miazgi. Do pośredniego pokrycia tradycyjnie stosuje się wodną zawiesinę wodorotlenku wapnia. Korzystniejsze w kontekście zachowania żywotności miazgi wydają się być cementy na bazie krzemianu wapnia ze względu na lepsze właściwości materiałowe. Nie zaleca się stosowania innych materiałów.
44 Prowadzenie sieczno-kłowe: sprawdzona koncepcja okluzji czy tylko forma okluzyjnego wzorca prowadzenia?
O. Bernhardt, G. Meyer
Ogólnie przyjmuje się, że prowadzenie kłowe jest korzystniejsze od prowadzenia grupowego czy okluzji wybalansowanej z uwagi na uniknięcie czynników urazowych w obszarze trzonowców. Pewnych wskazówek w tym zakresie dostarczają badania epidemiologiczne ubytków przyszyjkowych pochodzenia niepróchnicowego. Nie istnieją jednak żadne długoczasowe badania z jednoznacznymi wnioskami. Ponadto według badań epidemiologicznych prowadzenie sieczno-kłowe stanowi tylko około 1/4 wszystkich możliwych wzorców prowadzenia w okluzji dynamicznej. Jak dotąd nie udowodniono przewagi określonych kontaktów okluzyjnych (kontakt guzek-bruzda i podparcie trzypunktowe) w kontekście parametrów klinicznych. U pacjentów korzystających z protez całkowitych różne stawowe koncepcje okluzyjne nie wpływają znacząco na zmianę wydajności żucia.
52 Konserwacja uzupełnień poprzez optymalizację konturów i naprawę
H.J. Staehle, D. Wolff, C. Frese
Aby przedłużyć żywotność rekonstrukcji stomatologicznych posiadających pewne niedoskonałości, coraz częściej dokonuje się optymalizacji konturów lub napraw z zastosowaniem aplikowanego w sposób bezpośredni kompozytu adhezyjnego. W artykule opisano istotne etapy postępowania w ramach konserwacji uzupełnień z amalgamatu, kompozytu, ceramiki i metali lanych. Zaliczają się do nich także zabiegi mające na celu poszerzenie odbudowywanych zębów w celu zamknięcia braków. Przedstawione wyniki długoczasowe pokazują, że konserwacja nie jest tylko metodą "półtrwałą", ale w wielu sytuacjach i coraz częściej można ją traktować jako działanie trwałe.