SPIS TREŚCI:

PERIODONTOLOGIA

244 Technika otwarta zachowania zębodołu z wykorzystaniem błony kolagenowej
W. Cheng

Po usunięciu zębów zarówno tkanki twarde, jak i miękkie ulegają zmianom. Kość otaczająca zęby z ubytkiem typu fenestracji lub dehiscencji podlega po ekstrakcji szczególnie dużym zmianom, co może utrudnić dalszą rehabilitację tego obszaru. Odpowiednia objętość kości wyrostka i tkanek skeratynizowanych jest krytyczna dla uzyskania powodzenia w leczeniu implantologicznym. Z tego względu wymiary anatomiczne wyrostka zębodołowego muszą być odpowiednie, aby uzyskać akceptowalny pod względem estetycznym wynik leczenia implantologicznego.

260 Protokół postępowania zapewniający idealne podparcie i kontur tkanek miękkich wokół opartych na implantach uzupełnień protetycznych w odcinku przednim
E. Van Dooren, C. Soares, L. Bocabella, W. Clavijo, V. Clavijo

Powodzenie kliniczne uzupełnień w odcinku przednim opartych na implantach zależy bezpośrednio od postępowania z tkankami miękkimi podczas zabiegu chirurgicznego, a także od natychmiastowego odwzorowania naturalnego kształtu tkanek. W artykule przedstawiono sytuację kliniczną, w której do ustalenia idealnych właściwości i kształtu uzupełnienia opartego na implancie wykorzystano kształt korzenia zęba naturalnego.

IMPLANTY

270 Implanty w odcinku przednim
Trójwymiarowa pozycja implantu i profil wyłaniania łącznika jako kluczowe czynniki sukcesu estetycznego
Happe, P. Holthaus, E. Nadenau

Rekonstrukcje na implantach w strefie estetycznej wymagają odpowiedniego planowania przedzabiegowego. Pozycja implantu zależy od planowanej na nim nadbudowy. Obecnie, dzięki wykorzystaniu tomografii objętościowej można uzyskać informacje trójwymiarowe, połączyć je z wax-up/set-up i przenieść zaplanowaną pozycję implantu na szablon chirurgiczny. W artykule przedstawiono, na podstawie dwóch przypadków klinicznych, przebieg takiego leczenia ze szczególnym uwzględnieniem zaplanowanej przedzabiegowo pozycji implantu i opracowania anatomicznego profilu wyłaniania. Artykuł koncentruje się na związkach pomiędzy pozycją implantu a profilem wyłaniania oraz kształtem nadbudowy.

282 Rekonstrukcja siekaczy przyśrodkowych w żuchwie z wykorzystaniem koron na implantach: opis przypadku
D. Bäumer, O. Zuhr, M. Hürzeler

Do utraty zębów przednich może dojść w wyniku przypadkowych urazów. W sytuacji, kiedy sąsiednie zęby są nietknięte, korony na implantach są metodą leczenia z wyboru. Jeżeli doszło do utraty nie tylko zębów, ale również stanowiących podparcie tkanek twardych i miękkich, konieczna może się okazać rekonstrukcja chirurgiczna. Jednakże w przypadku ubytków poziomych i pionowych klasy III zastosowanie dostępnych współcześnie technik augmentacyjnych nie zapewnia przewidywalnych rezultatów. W przedstawionym opisie przypadku odtworzono dwa siekacze przyśrodkowe w żuchwie za pomocą dwóch implantów, po wykonaniu zabiegu augmentacji tkanek miękkich i twardych, osiągniętej dzięki zastosowaniu metody z wykorzystaniem blaszki zbitej kości.

294 Implanty o zredukowanej średnicy: aktualny stan naukowy i opis przypadku
E. Schiegnitz, K. Sagheb, B. Al-Nawas

Pod pojęciem implantów o zredukowanej średnicy należy rozumieć wszystkie implanty o średnicy 3,5 mm lub mniejszej. Ponieważ ten ogólny podział nie mówi nic o zakresie wskazań, można je podzielić również w następujący sposób: Grupa I – implanty jednoczęściowe o średnicy poniżej 3 mm (miniimplanty); Grupa II – dwuczęściowe implanty o średnicy 2,9 do 3,25 mm; Grupa III - dwuczęściowe implanty o średnicy 3,3 do 3,5 mm. Implanty z trzech wyżej wymienionych grup można stosować alternatywnie w celu uniknięcia złożonych augmentacji pionowych i są one obecnie przedmiotem badań naukowych.

302 Optymalna liczba implantów w przypadku uzupełnień stałych
A. Reul, D.R. Reißmann, G. Heydecke

W artykule przedstawiono strukturalny przegląd aktualnej bazy danych dotyczącej optymalnej liczby implantów w przypadku uzupełnień stałych w różnych sytuacjach klinicznych, wraz z odsetkiem przetrwania implantów. Aby zachować lepszą orientację zastosowano podział na kategorie: pojedynczy brak zębowy, uzębienie resztkowe i bezzębie. Dla każdej z nich przedstawiono koncepcje protetyczne charakteryzujące się dobrymi wynikami, koncepcje, którym należy się krytycznie przyjrzeć oraz koncepcje niezalecane.

312 Implanty i rekonstrukcje z tlenku cyrkonu: przemyślenia naukowe i kliniczne
D.S. Thoma, M. Balmer, R.E. Jung

Chociaż liczne badania kliniczne dowodzą długoczasowej pewności i skuteczności implantów tytanowych i rekonstrukcji na podbudowach metalowych, popyt na bezmetalowe uzupełnienia na implantach stale wzrasta. Przyczyną takiej sytuacji są z jednej strony oczekiwania pacjentów, z drugiej - rozwój wysokowytrzymałej ceramiki w postaci tlenku cyrkonu. Materiał ten charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi, znakomitą biokompatybilnością i kolorem podobnym do zębów.