SPIS TREŚCI

200 Essential Lines: technika wypełniania i modelowania bezpośrednich uzupełnień kompozytowych w zębach bocznych
Giuseppe Chiodera, Giovanna Orsini, Vincenzo Tosco, Riccardo Monterubbianesi,
Jordi Manauta, Walter Devoto, Angelo Putignano

Obecnie można zaobserwować stale rosnące zapotrzebowanie na bezpośrednie odbudowy zębów bocznych materiałami kompozytowymi na bazie żywicy. Jednakże wykonanie tych uzupełnień, a zwłaszcza odwzorowanie szczegółów anatomicznych zęba, wciąż stanowi trudność dla większości lekarzy. Wypełnienia kompozytowe na bazie żywicy stają się coraz bardziej popularne dzięki rozwojowi nowych materiałów i technik. Wypełnienia bezpośrednie są zazwyczaj wykonywane przy wykorzystaniu czasochłonnej techniki warstwowego nakładania kompozytu, co zmniejsza skurcz polimeryzacyjny. W tej technice kompozyt jest naświetlany warstwowo. Z powodu lepszych właściwości fizycznych i chemicznych nowych kompozytów typu bulk-fill możliwe jest zastąpienie wypełnień wykonywanych techniką warstwową bardziej wydajną czasowo techniką bulk-fill, w której kompozyt jest nakładany i modelowany w pojedynczej warstwie na powierzchni zgryzowej. Artykuł przedstawia tę nowoczesną technikę wykonywania bezpośrednich wypełnień kompozytowych w zębach bocznych. Technika, nazywana Essential Lines, jest prosta, estetyczna i oszczędzająca czas. Łączy zalety techniki bulk-fill z techniką modelowania, która wykorzystuje minimalne, tzw. linie diagramowe do odbudowy anatomii zęba. Metoda ta może być wykorzystywana zarówno przez początkujących, jak i doświadczonych lekarzy w różnych sytuacjach klinicznych do wykonania bezpośrednich wypełnień kompozytowych w zębach bocznych o optymalnej funkcji i estetyce.

216 Organizacja pracy przy wykonywaniu projektowanych cyfrowo uzupełnień z żywicy kompozytowej z zastosowaniem oprogramowania open source i drukowania w 3D: technika kliniczna
Camila S. Sampaio, Julia Puppin-Rontani, Gustavo Tonolli, Pablo J. Atria

Cel pracy: Przedstawienie w prosty sposób jak wykonać cyfrowy wax-up za pomocą oprogramowania open source dla zastosowania klinicznego obejmującego bezpośrednie uzupełnienia protetyczne z żywicy kompozytowej. Raport: Opisana technika kliniczna przedstawia prosty i wysoce przewidywalny sposób wykonywania bezpośrednich uzupełnień za pomocą cyfrowego wax-up z zastosowaniem oprogramowania open source. Wykorzystuje cyfrową bibliotekę zębów open source do przywrócenia bardziej harmonijnego uśmiechu, zwłaszcza zębów, które zostały starte na skutek parafunkcji i odbudowane bezpośrednimi uzupełnieniami protetycznymi z żywicy kompozytowej. Wnioski: Dzięki technologii użytej w tym przypadku można osiągnąć szybkie, przystępne i dokładne rezultaty. Dodatkowo pliki cyfrowe mogą być przechowywane, oszczędzając materiał, czas i przestrzeń oraz pozwalając na identyczne powielenie pracy cyfrowo lub poprzez drukowanie, kiedy tylko istnieje taka potrzeba.

226 Uproszczona metoda opracowania interdyscyplinarnego planu leczenia: podejście oparte na estetyce i funkcji przedstawione w trzech krokach: część 2
Stefano Gracis

Wielu lekarzy nie ma pewności, w jaki sposób opracować kompleksowy plan leczenia dla pacjentów, którzy zgłaszają się z wieloma problemami i patologiami. W celu skutecznego zaplanowania optymalnego planu leczenia w tak złożonych przypadkach lekarz musi albo posiadać, albo nabyć odpowiednią wiedzę opartą na dowodach odnośnie przewidywalności dostępnych zabiegów klinicznych. Powinien również rozumieć prawidłową kolejność postępowania i doskonalić umiejętności wymagane do przeprowadzenia leczenia. Ponieważ większość lekarzy nie ma wiedzy i umiejętności niezbędnych do wykonania takiego zadania, konieczne jest interdyscyplinarne podejście do leczenia. Artykuł przedstawia praktyczne postępowanie krok po kroku opracowania kompleksowego, interdyscyplinarnego leczenia skoncentrowanego pierwotnie na zębach i ich wzajemnym stosunku oraz otaczających tkankach. Podejście to opiera się na odpowiedziach na sześć pytań, które są podzielone na trzy etapy: (1) ocena zębów w stosunku do twarzy i warg, (2) ocena wymiarów zębów przednich i (3) analiza relacji przednio-tylnej oraz szczęki i żuchwy. Uzyskane informacje muszą być następnie odniesione do warunków kostnych pacjenta, stanu przyzębia, podatności na próchnicę i oceny ryzyka biomechanicznego w celu przygotowania kompleksowego planu leczenia.

248 Wyciski pod protezy całkowite – tradycyjnie i cyfrowo
Ingrid Grunert

Do momentu opracowania technologii cyfrowych wyciski pod protezy całkowite pobierano zawsze dwukrotnie: pierwszym z nich był wycisk anatomiczny na tradycyjnych łyżkach wyciskowych przy użyciu masy alginatowej, który służył do wykonania modeli niezbędnych do przygotowania łyżek indywidualnych, drugim natomiast wycisk czynnościowy na indywidualnej łyżce wyciskowej, której wentyl brzeżny kształtowano w taki sposób, aby osiągnąć efekt przyssania, a następnie pobierano wycisk czynnościowy masą o rzadkiej konsystencji. Oprócz tego „złotego standardu” istnieją od niedawna nowe techniki pobierania wycisków innymi materiałami wyciskowymi, które służą do wykonywania protez całkowitych w technologii cyfrowej. Niektórzy producenci cyfrowych protez całkowitych pobierają tylko jeden zmodyfikowany wycisk tradycyjny na termoplastycznej łyżce wyciskowej, najpierw przy użyciu silikonu o gęstej konsystencji, a następnie wycisk typu wash. Istnieją także pierwsze publikacje opisujące dobre efekty pobierania cyfrowych wycisków bezzębnego pola protetycznego. Do tej pory możliwe było to tylko w przypadku szczęki. Dzięki udoskonaleniu skanerów można obecnie rejestrować także boczne odcinki żuchwy oraz wykorzystywać klinicznie cyfrowe wyciski zarówno bezzębnej szczęki, jak i żuchwy. Dopiero przyszłość pokaże, na ile wyciski cyfrowe zastąpią wycisk tradycyjny w ramach wykonywania protez całkowitych.