QLS 1/2025

35 zł
Dostępność : Natychmiast
+ -
  • Oprawa: Miękka
  • Liczba stron: 64
  • ISSN: 0944310

SPIS TREŚCI

 

8 Postępowanie interdyscyplinarne w ramach zamykania diastem i trem: zalety oraz ograniczenia mock-up
Anthony Atlan, Axel Charriere, Asselin Bonichon
Mock-up stanowi niezwykle użyteczny środek pomocniczy i należy z niego korzystać w przypadku każdego leczenia estetycznego. Należy pamiętać, że każda zmiana kształtu może pociągać za sobą konieczność modyfikacji zębów, korzeni oraz dziąsła i wiązać się z uszkodzeniami tych tkanek. W artykule przedstawiono pacjenta o wysokich oczekiwaniach estetycznych, u którego mock-up pozwolił przetestować planowany cel leczenia.

 

22 Biologiczna rekonstrukcja ubytków typu white spot w zębach przednich
Douglas A. Terry, John M. Powers, Catherine M. Flaitz, Wesam Salha
W artykule przeanalizowano i rozróżniono etiologię oraz morfologiczne cechy ubytków typu white spot w ramach leczenia ortodontycznego z zastosowaniem aparatów stałych. Ponadto przetestowano dostępne opcje leczenia zachowawczego i zdefiniowano czynniki kliniczne dotyczące postępowania, a także terapii. Na podstawie przypadku klinicznego zademonstrowano również leczenie łączone z wykorzystaniem metod konwencjonalnych, aby przedstawić planowanie i przebieg odbudowy ubytków typu white spot w zębach przednich.

 

36 Wytrawianie punktowe i inne strategie adhezyjne w przypadku licówek tymczasowych
Cinthia Studzinski dos Santos, Gustavo França Bertholdo de Souza, Laura Lourenço Morel, Noéli Boscato, Rafael Ratto de Moraes, Giana da Silveira Lima
Cel: Celem przedstawionego badania było przeanalizowanie wpływu różnych strategii adhezyjnych na wytrzymałość tworzyw sztucznych mocowanych adhezyjnie do szkliwa oraz na porowatość powierzchni szkliwa. Materiał i metody: Siekacze bydlęce podzielono w sposób randomizowany na sześć grup (n = 10), obejmujących różne strategie adhezyjne: BRControl (bisakrylan); Spot-etch+BR (wytrawianie punktowe + bisakrylan); Spot-etchSB2+BR (wytrawianie punktowe + system wiążący + bisakrylan); Spot-etchZ350Flow + BR (wytrawianie punktowe + płynny kompozyt + bisakrylan); SBU+BR (uniwersalny system wiążący + bisakrylan); Spot-etchSBMP+Z350 (wytrawianie punktowe + system wiążący + kompozyt). Porowatość powierzchni szkliwa określono przy użyciu profilometra powierzchniowego. Następnie próbki poddano ścinaniu w uniwersalnym urządzeniu i określono rodzaj złamania pod powiększeniem optycznym. Wartości wytrzymałości na ścinanie oceniono na podstawie jednoczynnikowej analizy wariancji. Chropowatość powierzchni szkliwa porównano w poszczególnych grupach z zastosowaniem testu t dla zależnych próbek, natomiast próbki w obrębie tej samej grupy porównano z zastosowaniem testu Friedmana, a następnie testu Tukeya post hoc (α = 0,05). Wyniki: Najmniejszą wytrzymałość (MPa) z istotną różnicą w stosunku do innych grup odnotowano w grupie BRControl (p ≤ 0,001). Grupa Spot-etch+BR uzyskała najwyższą wartość odporności na ścinanie, jednak bez wyraźnej różnicy w stosunku do innych grup. Najczęstszym rodzajem złamania we wszystkich grupach było niepowodzenie połączenia adhezyjnego. Odnośnie porowatości powierzchni szkliwa najmniejsze zmiany odnotowano w grupie BRControl-, przy czym różnica ta była znacząca w porównaniu do innych grup (p = 0,001). Wnioski: Wytrawianie punktowe i inne techniki adhezyjne mogą polepszyć wytrzymałość na ścinanie uzupełnień tymczasowych mocowanych do szkliwa w porównaniu z powierzchniami niekondycjonowanymi. Jednakże konkretna strategia adhezyjna może wiązać się ze wzrostem porowatości szkliwa, dlatego ważne jest dokładne oczyszczenie powierzchni szkliwa przed wykonaniem docelowego uzupełnienia protetycznego.

 

48 Bioaktywne materiały odbudowujące – na ile są rzeczywiście takie „smart”?
Tobias T. Tauböck
Bioaktywne materiały odbudowujące, nazywane często smart, oprócz zastępowania utraconych tkanek twardych uwalniają także lecznicze jony i mogą reagować na kariogenne warunki środowiska, dlatego są przedmiotem dużego zainteresowania. Uzyskano obiecujące wyniki dla różnego rodzaju szkła bioaktywnego jako reakcyjnego dodatku do systemów wiążących lub kompozytów. Dzięki tym modyfikacjom materiały te zyskały cechy antybakteryjne oraz regulujące wartość pH, a także zdolność remineralizacji tkanek twardych i tworzenia hydroksyapatytu. Baza danych klinicznych dla bioaktywnych materiałów wypełnieniowych jest jednak jeszcze niewielka, ponieważ większość dostępnych dowodów naukowych opiera się na badaniach in vitro, a badania, którymi dysponujemy, mają stosunkowo krótki czas obserwacji. Tym samym nie można jeszcze ostatecznie ocenić klinicznej wartości tych reakcyjnych biomateriałów.

 

56 Leczenie zęba przedniego z głębokim podwyrostkowym złamaniem koronowo-korzeniowym po urazie: opis przypadku
Hauke Hildebrand, Thomas Connert, Andreas Filippi, Elisabeth Reichardt
Leczenie złamań koronowo-korzeniowych zębów po urazie należy do największych wyzwań w codziennej praktyce lekarzy dentystów. Efektywną opcją leczenia zębów z głębokim podwyrostkowym złamaniem koronowo-korzeniowym jest ekstruzja ortodontyczna (orthodontic forced eruption, OFE), zwłaszcza wówczas, gdy pożądana jest długotrwała możliwość leczenia zachowawczego i protetycznego. Dzięki kontrolowanej ekstruzji można przemieścić ząb do korzystnej pozycji terapeutycznej bez istotnego naruszania sąsiednich struktur. Metoda ta pozwala zrezygnować z bardziej inwazyjnych zabiegów chirurgicznych i zachować ząb. Postępowanie to zostanie dokładnie zaprezentowane na przykładzie konkretnego przypadku klinicznego.