SPIS TREŚCI:

PERIODONTOLOGIA

246 Pokrywanie recesji dziąsła – która technika jest wskazana w danej sytuacji klinicznej?
J. Hehn, S. Fickl

Pacjenci z cienkim biotypem dziąsła są szczególnie narażeni na recesje. Powstają one niezależnie od higieny jamy ustnej i obok pogorszenia estetyki mogą powodować także nadwrażliwość w obszarze szyjek zębowych. Pokrycie odsłoniętych powierzchni korzenia w ramach zabiegów plastycznych pozwala na długo odtworzyć funkcję oraz estetykę dziąsła i zębów. Podobnie jak różnorodna jest etiologia, tak samo różnorodne są metody jej leczenia. Oprócz zabiegów plastycznych polegających na przesunięciu czy zrotowaniu płata stosuje się wiele technik łączonych z wykorzystaniem przeszczepów autologicznych lub ksenogennych.

258 Wybór materiału w zabiegach podnoszenia dna zatoki szczękowej
R. Lutz

W kontekście długoczasowego przetrwania implantów oraz ewentualnych powikłań aktualne piśmiennictwo nie dostarcza żadnych informacji na temat przewagi autogennych przeszczepów kostnych nad materiałami kościozastępczymi, czynnikami wzrostu i różnicowania komórek lub zabiegami podniesienia dna zatoki szczękowej bez materiału augmentacyjnego.

IMPLANTY
 

266 Implantacja natychmiastowa w zębodole po ekstrakcji pojedynczego trzonowca: 1- do 6-letnie retrospektywne badanie kliniczne
F. Amato, G. Polara

Celem badania była ocena odsetka przeżywalności implantów po zabiegu implantacji natychmiastowej w świeżych zębodołach poekstrakcyjnych trzonowców szczęki i żuchwy w procedurze jednoetapowej. Badaniu poddano w sumie 102 pacjentów, w zębodoły poekstrakcyjne trzonowców wprowadzono 107 implantów (53 w żuchwie i 54 w szczęce) i zaopatrzono w łącznik gojący.

274 Technika cięcia w leczeniu implantologicznym: repetytorium
J. Kleinheinz, M. Hanisch, S. Jung

Cięcie to wstęp do prawie każdego leczenia operacyjnego. Aby je właściwie zaplanować konieczna jest znajomość i przestrzeganie katalogu wymagań. Ponadto należy uwzględnić anatomiczne i biologiczne cechy błony śluzowej jamy ustnej oraz procesu gojenia. W ramach badania klinicznego należy ocenić zmiany anatomiczne powstałe w wyniku ekstrakcji, utraty zęba na skutek urazu lub braku zawiązka zębowego. Na podstawie tych informacji należy dostosować rodzaj cięcia do danego pacjenta i sytuacji klinicznej.

284 Możliwości i ograniczenia komputerowego planowania implantologicznego oraz implantacji z użyciem szablonów chirurgicznych w odcinku przednim
A. Happe, V. Fehmer, I. Herklotz, H.-J. Nickenig, I. Sailer

Istotnym czynnikiem prognostycznym leczenia implantologicznego w odcinku przednim jest trójwymiarowa pozycja implantu. Podczas planowania i wprowadzania implantu w prawidłowej pozycji wykorzystuje się obecnie nowoczesne metody obrazowania trójwymiarowego oraz odpowiednie oprogramowanie do planowania. Już od dłuższego czasu istnieje możliwość planowania pozycji implantów przy wykorzystaniu szyn wykonywanych przemysłowo, które pozwalają na przeprowadzenie implantacji nawigowanej. Nowością jest możliwość połączenia ze sobą skanu powierzchni symulacji w wosku i set-up z rekordami danych w celu zaplanowania rekonstrukcji protetycznej spełniającej wymagania protetyczne.

298 Poluzowanie korony na implancie: rozwiązania sprawdzone w praktyce
W. Bücking

Kto z kolegów zajmujących się leczeniem implantologicznym nie zna takich telefonów: „Panie doktorze, implant mi się rusza – mogę zaraz przyjść?” Wszyscy wiemy, że w 99% chodzi o poluzowanie pionowej śruby mocującej, ale zawsze pozostaje ten 1% prawdopodobieństwa utraty integracji implantu. W opisanym przypadku była to na szczęście ta pierwsza sytuacja, co potwierdziło badanie przeprowadzone w jamie ustnej pacjentki, która jeszcze w tym samym dniu (22.05.2018 r.) zgłosiła się do naszego gabinetu – chodziło o poluzowanie pionowej śruby mocującej koronę 36 do implantu, co przyniosło wyraźną ulgę zainteresowanej.

310 Implantacja natychmiastowa w strefie estetycznej z użyciem indywidualnego implantu hybrydowego w kształcie korzenia: raport z doświadczeń klinicznych
M. Berthold, D. Edelhoff, O. Prandtner, R.S. Pour

Implantacja natychmiastowa w strefie estetycznej pozwala zachować tkanki okołowszczepowe i zredukować liczbę zabiegów chirurgicznych. Bez zabiegów augmentacyjnych może dojść do recesji struktur tkanek, ponieważ tzw. blaszka zbita wyrostka zębodołowego ulega po usunięciu zęba resorpcji. Aby zachować kostne podparcie tkanek miękkich konieczne jest symultaniczne przeprowadzenie zabiegów augmentacyjnych. Istotnym czynnikiem wypływającym na sukces leczenia jest także natychmiastowe podparcie tkanek miękkich przez łącznik indywidualny lub wymodelowanie odpowiednich koron tymczasowych.