SPIS TREŚCI

165 Znaczenie augmentacji z wykorzystaniem płytek przed zabiegiem implantacji
Gerhard Iglhaut, Michael Stimmelmayr, Theresa Iglhaut, Frank Schwarz, Tobias Fretwurst

Przedimplantacyjna rekonstrukcja wyrostka zębodołowego w przypadku rozległych pionowych i poziomych ubytków stanowi niemałe wyzwanie. Przy trójwymiarowej augmentacji kości ze znacznym zanikiem w wymiarze pionowym złotym standardem jest wykorzystanie bloków kostnych pozyskanych zewnątrzustnie z okolicy grzebienia kości biodrowej. Na przykładzie trzech przypadków klinicznych w artykule przedstawiono alternatywne postępowanie z wykorzystaniem płytek z materiałów autogennych, ksenogennych i syntetycznych. Zaletą tej techniki jest możliwość augmentacji tkanek miękkich i twardych oraz rezygnacja z pobierania materiału u pacjenta, co zmniejsza jego obciążenie. Brakuje jednak długoterminowych badań dotyczących przetrwania implantów, odsetka resorpcji augmentatu i zaniku okołowszczepowej kości brzeżnej. Nie wiadomo także, jaki materiał płytki i wypełnienie jest najbardziej korzystne. 

177 Odpowiednia medykamentacja w przypadku bólu w stomatologii i chirurgii szczękowo-twarzowej
Sebastian Müller, Matthias Tröltzsch, Markus Tröltzsch, Markus Gogl

Tylko odpowiednia medykamentacja w przypadku bólu przed, a przede wszystkim po zabiegu, pozwala na przeprowadzenie prawidłowego leczenia i w istotny sposób przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia pacjenta. Najbardziej popularne w codziennej praktyce są nieopioidowe leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen, paracetamol czy metamizol. Niekiedy wskazane jest połączenie substancji czynnych z kilku grup lub zastosowanie słabego opioidu. Zastosowanie środków przeciwbólowych opiera się tutaj na zaleceniach Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i opracowanym na ich podstawie schemacie stopniowym. W artykule przedstawiono krótki przegląd fizjologicznych podstaw bólu, a także najbardziej popularnych środków przeciwbólowych oraz metod leczenia bólu w stomatologii i chirurgii szczękowo-twarzowej.

183 Natychmiastowe obciążenie implantu natychmiastowego w strefie estetycznej: opis przypadku na przestrzeni 12 lat
Dietmar Weng

Utrata pojedynczego zęba w strefie estetycznej stanowi dla lekarza, jak i dla pacjenta niemałe wyzwanie: w jaki sposób przy jak najbardziej minimalnie inwazyjnym nakładzie terapeutycznym można uzyskać maksymalnie zadowalający efekt estetyczny i czynnościowy z wykorzystaniem implantu. W artykule przedstawiono przypadek pacjenta na przestrzeni 12 lat, pokazując na jego przykładzie możliwość wykorzystania naukowej wiedzy na temat mechanizmów gojenia wyrostka zębodołowego oraz połączenia implant–łącznik w celu utworzenia stabilnych warunków w zakresie okołowszczepowych tkanek twardych i miękkich.

193 „All in one Go” – koncepcja natychmiastowej rekonstrukcji zębów przednich szczęki
„Immediate loading” i rekonstrukcja tkanek jako jeden zabieg
Florian Stelzle, Mathias Kühn

Implantacja natychmiastowa i natychmiastowe obciążenie implantów w ramach rekonstrukcji niemożliwych do zachowania zębów coraz bardziej staje się standardowym postępowaniem w nowoczesnym leczeniu implantologicznym. Postępowanie takie niesie ze sobą wiele różnych zalet dla pacjenta i zachowania tkanek. Nowoczesne techniki i specjalne kształty implantów pozwalają na uzyskanie wystarczającej stabilizacji implantów, pozwalającej na ich natychmiastowe obciążenie również przy zredukowanej ilości kości. Bardzo często napotykamy w naszej pracy kolejny problem w postaci niekorzystnych warunków w zakresie tkanek miękkich. Jednakże wykonanie uzupełnienia natychmiastowego wymaga rekonstrukcji i stabilizacji długoczasowej zarówno korony oraz korzenia, jak i deficytu tkanek miękkich. W artykule opisano na przykładzie przypadku klinicznego rekonstrukcję tkanek twardych i miękkich z jednoczesną implantacją oraz natychmiastowym obciążeniem jako jeden zabieg. Koncepcja ta stanowi rozszerzenie sprawdzonych klinicznie technik z zastosowaniem ksenogennego materiału augmentacyjnego.

203 Integracja tkanek miękkich za pomocą łącznika hybrydowego z wykorzystaniem protokołu „jeden łącznik w jednym czasie”: seria przypadków
Fabio De Pascalis

Cel pracy: Opis zabiegu wykorzystujący docelowy łącznik hybrydowy BioHPP (polieteroeteroketon [PEEK] wzmocniony nanocząsteczkami ceramicznymi) w celu otrzymania szczelnego zamknięcia błony śluzowej tkankami miękkimi wokół implantu. Metody i materiały: Od lipca 2017 roku do grudnia 2019 roku terapii poddano siedmiu pacjentów w wieku pomiędzy 40 a 60 lat, którzy wymagali leczenia protetycznego w strefie estetycznej. Wśród proponowanych metod leczenia pacjenci wybrali natychmiastowe lub konwencjonalne leczenie implantologiczne wykorzystujące technikę „jeden łącznik w jednym czasie” z użyciem łączników hybrydowych SKY elegance (bredent medical). Wprowadzono 10 implantów, 5 z obciążeniem natychmiastowym, w tym 2 po ekstrakcji i 5 z konwencjonalnym/ klasycznym protokołem obciążenia. Protokół zakładał, że granica tymczasowego uzupełnienia protetycznego zostanie umieszczona około 1 do 2 mm od platformy implantu, pozwalając na wygojenie tkanek wokół łącznika PEEK wzmocnionego ceramiką. Po 6 miesiącach dla implantów z obciążeniem natychmiastowym i 3 miesiącach dla tych z konwencjonalnym obciążeniem tymczasowe uzupełnienia protetyczne zostały zastąpione uzupełnieniami docelowymi z ceramiki cyrkonowej. Wyniki: Ocena kliniczna 10 implantów wykazała, że wzmocnione łączniki PEEK dobrze zintegrowały się z tkankami wokół implantu i były zdrowe, bez płytki nazębnej i krwawienia przy sondowaniu. Średnia głębokość sondowania wynosiła 1 mm w 9 z 10 osadzonych implantów, w dziesiątym wynosiła 1,5 mm. Wnioski: Łączniki PEEK wzmocnione ceramiką BioHPP SKY elegance połączone z jednoczasowym protokołem leczenia stanowią istotną alternatywę dla tradycyjnego obciążenia implantu, zapewniając skuteczne i hermetyczne uszczelnienie błony śluzowej wokół implantu.

211 Jednoczęściowe implanty ceramiczne z tlenku cyrkonu: alternatywa dla implantów tytanowych
Michael Gahlert, Stefan Röhling

Dwadzieścia lat po opracowaniu implantów cyrkonowych badania naukowe potwierdzają, że te produkty medyczne stanowią alternatywę dla implantów tytanowych. Decydującą rolę odgrywa tutaj przede wszystkim mikroporowata powierzchnia implantu oraz niezawodna osseointegracja. Ponadto optymalizacja procesu wytwarzania pozwoliła na tyle zredukować podatność na złamania implantów cyrkonowych, że czynnik ten nie stanowi już przeszkody dla ich zastosowania klinicznego. Problemem jest jednak nadal niejednorodny standard produkcji przemysłowej. Dane kliniczne z badań retrospektywnych i prospektywnych na przestrzeni do 5 lat potwierdzają odsetek sukcesu, a także przetrwania implantów cyrkonowych na poziomie 95% oraz dopuszczają ich zastosowanie kliniczne w różnych wskazaniach. Na podstawie dostępnych dowodów naukowych nie można obecnie stwierdzić jednoznacznie czy implanty ceramiczne charakteryzują się mniejszą skłonnością do powstawania infekcji okołowszczepowych niż implanty tytanowe. Zebrane dotąd dane są jednak bardzo obiecujące.

225 Estetyczne zarządzanie niedoborem przestrzeni i tkanek miękkich podczas leczenia z wykorzystaniem implantów: połączenie leczenia ortodontyczno-śluzówkowo-dziąsłowego
Mario Gisotti, Diego Lops, Nicola Alberto Valente

Sukces estetyczny w przypadku wymagającym leczenia z wykorzystaniem implantów zależy zarówno od prawidłowego planowania, jak i od wykonania zabiegów chirurgiczno-protetycznych. Jednakże planowanie i zabiegi chirurgiczne zgodne z wytycznymi protetycznymi nie zawsze są możliwe do realizacji ze względu na ewentualne ograniczenia anatomiczne. Kiedy jest to dodatkowo powikłane obecnością ubytków śluzówkowo-dziąsłowych w bardzo widocznej strefie estetycznej, postępowanie staje się bardzo złożone. Opis przypadku przedstawia etapy leczenia przedchirurgicznego i chirurgicznego w przypadku agnezji siekaczy bocznych szczęki przy braku wystarczającej przestrzeni pionowej. Poprzez leczenie ortodontyczne uzyskano otwarcie głębokiego nagryzu pionowego oraz prawidłowe ustawienie zębów w łuku szczęki i żuchwy, co pozwala na wprowadzenie implantu bez ograniczeń, jakie stanowi anatomia. Ostatecznie, dzięki chirurgii śluzówkowo dziąsłowej i starannemu zarządzaniu etapem tymczasowych uzupełnień protetycznych uzyskano optymalny profil estetyczny.