SPIS TREŚCI

197 Zewnętrzna resorpcja przyszyjkowa w trzonowcu żuchwy z dwoma środkowymi kanałami mezjalnymi
Johannes Stemmann

Zewnętrzne resorpcje przyszyjkowe (external cervical resorption, ECR) są powodowane przez wiele czynników i mogą być przyczyną powstania nieodwracalnych zmian oraz utraty zębów. Wiedza na temat etiologii i fizjologicznych procesów ECR ma istotne znaczenie dla ich skutecznego odnalezienia oraz leczenia, a zabiegi endodontyczne mogą zdecydować o sukcesie całej terapii. W poniższym opisie przypadku zaprezentowano zarządzanie ECR wraz z leczeniem endodontycznym trzonowca żuchwy oraz uwarunkowania anatomiczne czterech kanałów mezjalnych.

203 Zamknięcie z MTA wykonane metodą tradycyjną przy zewnętrznej resorpcji wierzchołka korzenia: opis przypadku
Niklas Alexander Burgard, Stefan Rüttermann

Leczenie endodontyczne zęba z resorpcją wierzchołka korzenia i wynikającym z niej szerokim otworem wierzchołkowym wymaga dopasowania protokołu postępowania, ponieważ metody tradycyjne doprowadziłyby do niepowodzenia. W przedstawionym opisie przypadku zaprezentowano potencjalne powikłania, techniki ich unikania z uwzględnieniem etiologii i patogenezy zewnętrznych resorpcji wierzchołka korzenia oraz procedurę kliniczną z zastosowaniem MTA na przykładzie leczenia pierwszego trzonowca żuchwy ze znaczną resorpcją.

209 Selektywne leczenie rewizyjne: opis przypadku
Maythem Al-Fartousi

Przyczyną niepowodzenia leczenia endodontycznego może być wiele różnych czynników. Dokładna diagnostyka kliniczna oraz radiologiczna pozwala rozpoznać podłoże takich zdarzeń i ułatwia podejmowanie decyzji dotyczącej metody, a także zakresu leczenia rewizyjnego, które w niektórych przypadkach może ograniczać się tylko do wybranej części kanału korzeniowego. W artykule przedstawiono przypadek selektywnego powtórnego leczenia endodontycznego w jednym z kanałów korzeniowych trzonowca żuchwy.

216 Repetytorium: endometria
Franziska Haupt

Przewężenie wierzchołkowe to struktura anatomiczna wyznaczająca w idealnym przypadku punkt, w którym powinny kończyć się zabiegi endodontyczne. W praktyce jego lokalizację wyznaczano w ostatnich dziesięcioleciach poprzez elektryczny pomiar długości, ponieważ urządzenia najnowszej generacji charakteryzują się wysoką dokładnością pomiarową. Jednakże nie można wykluczyć, że i one mogą generować błędne pomiary. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest połączenie elektrycznego i radiologicznego pomiaru długości.

221 Antyresorpcyjne leczenie ciężkiej intruzji zęba przy niezakończonym wzroście szczęki: opis przypadku
Julien Buchgeister, Matthias Fuchs

Ciężkie urazy z przemieszczeniem, takie jak intruzja stałego zęba przedniego, stanowią spore wyzwanie terapeutyczne. Uszkodzenie cementu korzeniowego może wywołać nieodwracalny proces resorpcyjny, a w konsekwencji utratę zęba. Ten biologiczny mechanizm można załagodzić, a nawet zahamować stosując leczenie antyresorpcyjne. W artykule opisano leczenie ciężkiej intruzji zęba 21 w rosnącej szczęce, który udało się zachować dzięki zastosowaniu leczenia endodontycznego oraz antyresorpcyjnego.

229 EndoVital: oparte na biologicznych aspektach selektywne leczenie zębów stałych z objawowym nieodwracalnym zapaleniem miazgi
Ajay Logani, Bhawna Koli, Amrita Chawla, Vijay Kumar, Sidhartha Sharma

Stałego trzonowca żuchwy z objawowym nieodwracalnym zapaleniem miazgi leczy się zwykle endodontycznie. W ostatnich latach coraz częściej próbuje się stosować w przypadku takich zębów pulpotomię. Jeżeli jednak zabieg ten jest podejmowany na zębach stałych ze zmianami okołowierzchołkowymi odsetek sukcesu spada. Wiadomo, że w zębach wielokorzeniowych mogą znajdować się zarówno tkanki zdrowe, jak i w stanie rozkładu. Na tej podstawie opracowano i przetestowano klinicznie protokół łączący leczenie endodontyczne metodą tradycyjną (non-surgical endodontic treatment, NSET) oraz leczenie mające na celu zachowanie żywotności miazgi (vital pulp therapy, VPT). W artykule przedstawiono przypadek kliniczny, procedurę postępowania i wyniki leczenia EndoVital.

235 Diagnostyka miazgi – żywotność i wrażliwość
Sebastian Bürklein, Martin Sabandal, Till Dammaschke, David Donnermeyer

Bardzo istotna dla leczenia zachowawczego czy bólu jest ocena stopnia infekcji i zapalenia miazgi oraz prawidłowa diagnostyka jej stanu. Podstawą diagnostyki stanu miazgi są od wielu lat testy wrażliwości, które pozwalają ocenić żywotność badanego zęba oraz ustalić czy jego miazga jest zdrowa, czy nie. Jednakże wszystkie dostępne testy obarczone są pewnymi niedokładnościami i niewystarczająco korelują z histologicznym stanem miazgi. 

247 Chlorheksydyna – przegląd piśmiennictwa
Maria Albrecht, Michael Hülsmann

Celem artykułu jest określenie na podstawie systematycznego przeglądu piśmiennictwa cech i możliwości zastosowania chlorheksydyny (CHX) jako alternatywy lub uzupełnienia dla podchlorynu sodu jako endodontycznego roztworu płuczącego i dezynfekującego. Po przejrzeniu piśmiennictwa w bazie PubMed oceniono siedem systematycznych przeglądów i metaanaliz. Chlorheksydyna jest w stanie skutecznie redukować ilość bakterii i ich endotoksyn, jednak nie może ich zupełnie wyeliminować. Antybakteryjna skuteczność aktywowanej chlorheksydyny jest większa niż nieaktywowanej. Zastosowanie chlorheksydyny nie ma żadnego wpływu na adhezyjne połączenie z zębiną koronową czy szkliwem.