SPIS TREŚCI

7 Prezentacja przypadku: doskonała estetyka zębów
Marie Witt, Agnetha Pindur

10 Zamykanie diastem i zmiana kształtu zębów z wykorzystaniem bezpośrednich uzupełnień kompozytowych: technika front wing
Jordi Manauta, Anna Salat, Riccardo Monterubbianesi, Vincenzo Tosco, Walter Devoto, Giovanna Orsini, Angelo Putignano

Zamykanie diastem z wykorzystaniem bezpośrednich rekonstrukcji z kompozytu nadal jest dużym wyzwaniem dla lekarza. Trudne jest zwłaszcza uzyskanie prawidłowych punktów stycznych oraz profilu wyłaniania w obszarze przyszyjkowym. W artykule zaprezentowano technikę zamykania diastem i zmiany kształtu zębów w odcinku przednim z wykorzystaniem bezpośrednich uzupełnień kompozytowych. W opisanej tutaj technice front wing (front wing technique, FWT) rezygnuje się z tradycyjnego wax-up i indeksu silikonowego. Dotąd nie istniała żadna pewna metoda, która umożliwiałaby przeniesienie kształtu wymodelowanego w wosku w obszarze stycznym i przyszyjkowym na uzupełnienie docelowe z kompozytu w celu skorygowania lub odtworzenia tych obszarów. FWT to nowe rozwiązanie w zakresie modelowania profilu wyłaniania z wolnej ręki, zapobiegające tworzeniu pustych przestrzeni. Opisane w artykule przypadki kliniczne ilustrują zamykanie diastemy pomiędzy siekaczami w szczęce i żuchwie oraz analizują poszczególne etapy tej procedury. Metodę tę należy rozważyć jako alternatywę dla bezpośrednich uzupełnień kompozytowych, ponieważ pozwala skrócić czas leczenia i zmniejszyć jego koszt.

24 Podejście multidyscyplinarne do zamykania mnogich diastem za pomocą żywicy kompozytowej
Amanda Alves de Oliveira, Giovanna Alexandre Vale, Laís da Mata Almeida, Rebeca Carniello Saltarelo, Crisnicaw Veríssimo

Zaburzenia morfologiczne wyglądu zębów przednich oraz diastemy pomiędzy zębami przednimi są często uważane za poważny problem estetyczny. W większej liczbie przypadków ich leczenie wymaga podejścia multidyscyplinarnego. Leczenie ortodontyczne wraz z wykonaniem licówek z żywicy kompozytowej metodą bezpośrednią są uważane za wykonalną procedurę zamknięcia diastem i poprawy kształtu zęba. Przed leczeniem należy przeanalizować i ocenić wielkość oraz etiologię diastemy. Artykuł jest opisem przypadku pacjenta z mnogimi diastemami pomiędzy zębami przednimi szczęki, stłoczeniem zębów oraz soplowatymi siekaczami bocznymi, u którego przeprowadzono leczenie ortodontyczne i wykonano licówki bezpośrednie z żywicy kompozytowej. Narzędziem wykorzystanym do oceny proporcji zębów przed leczeniem ortodontycznym oraz wyznaczenia diagnostycznego wax-up było planowanie cyfrowe. Po wytrawieniu nałożono system wiążący wytraw-i-wypłucz (etch-and-rinse). W osłonie koferdamu wykonano licówki z żywicy kompozytowej techniką warstw polichromatycznych. Wykończenie i polerowanie zostały przeprowadzone za pomocą dysków polerujących oraz materiałów abrazyjnych. Odbudowy bezpośrednie z żywicy kompozytowej są metodą, która pozwala na uzyskanie przewidywalnych rezultatów estetycznych oraz zapewnia możliwość ich korekty, co prowadzi do zadowolenia pacjenta.

38 Zarządzanie tkankami miękkimi oraz aktualne metody protetycznego i chirurgicznego leczenia głębokiej próchnicy na powierzchniach stycznych
Gabriella Romano, Michele Modoni, Federico Ferraris, Anna Zakaraya, Giulio Rasperini

Głębokie ubytki próchnicowe stanowią nie lada wyzwanie w praktyce stomatologicznej. W artykule omówiono następujące aspekty tego problemu: Jak podejść do głębokich ubytków próchnicowych z odtwórczego punktu widzenia? Kiedy należy podjąć interwencję chirurgiczną i jak powinna ona wyglądać? Jaki jest najlepszy moment wykonania rekonstrukcji docelowej po interwencji chirurgicznej? Dostępne obecnie materiały protetyczne i techniki adhezyjne pozwalają na zastosowanie metod minimalnie inwazyjnych, dzięki którym możliwe jest uniknięcie nadmiernej utraty tkanek i niepożądanych reakcji ze strony przyzębia. W zależności od klinicznej sytuacji wyjściowej, w przypadku poddziąsłowych ubytków próchnicowych można zastosować trzy opcje leczenia. Jeżeli krawędź ubytku znajduje się maksymalnie 1,5 mm poniżej brzegu dziąsłowego, można ją przemieścić dokoronowo przy założonym koferdamie, co pozwala na optymalną rekonstrukcję ubytku i integrację tkanek miękkich. Jeżeli krawędź ubytku znajduje się głębiej niż 1,5 mm poniżej brzegu dziąsłowego, przed rekonstrukcją konieczna jest interwencja chirurgiczna. Jeżeli natomiast krawędź ubytku znajduje się przynajmniej 2 mm nad kością, przeprowadza się zabiegi estetyczne w zakresie tkanek nadwyrostkowych (supracrestal tissue esthetic management, STEM). Wystarczy wówczas przeprowadzić osteoplastykę, aby doszło do wytworzenia nowego przyczepu nadwyrostkowego, co pozwala na odbudowę ubytku. Ostektomia nie jest konieczna. Jeżeli krawędź ubytku jest mniejsza niż 2 mm dokoronowo względem grzbietu wyrostka, wskazane jest wydłużenie korony z minimalną ostektomią, a następnie osteoplastyka.

54 Prototyp drukowany w technologii 3D
Irena Sailer, Vincent Fehmer, Duygu Karasan, Juan Legaz, Bjarni E. Pjetrusson

W artykule opisano zastosowanie prototypu drukowanego w technologii 3D – nowego protokołu oceny monolitycznych uzupełnień pełnoceramicznych przed ich wykonaniem. Ze względów czasowych lub finansowych niekiedy konieczne jest przeprowadzenie docelowego leczenia protetycznego bez fazy użytkowania uzupełnienia tymczasowego. W takich przypadkach wydrukowany w technologii 3D prototyp umożliwia rozpatrzenie ostatecznego rezultatu leczenia, a jego wykorzystanie jako mock-up pozwala zmniejszyć koszty i efektywniej przeprowadzić całą procedurę.